Μια φορά και έναν καιρό στην όχθη ενός ποταμού ήταν μια αλεπού και ένας σκορπιός ψάχνοντας τρόπο να περάσουν απέναντι.
Θα με πάρεις στην πλάτη σου, ρώτησε ο σκορπιός την αλεπού, βλέποντάς την να δοκιμάζει με το πόδι της το νερό.
Θα το ήθελα πολύ, απάντησε η αλεπού αλλά θα με τσιμπήσεις.
Δεν θα σε τσιμπήσω απάντησε ο σκορπιός, αν σε τσιμπήσω θα πνιγούμε και οι δύο.
Η αλεπού δέχθηκε.
Στην μέση όμως του ποταμού ένοιωσε το κεντρί στην πλάτη της!
Μα γιατί το έκανες αυτό ρώτησε, τώρα θα πνιγούμε και οι δύο.
Είναι στην φύση μου, απάντησε ο σκορπιός.
Οι απαντήσεις έχουν δοθεί, πολλά χρόνια πριν.
Η θεωρεία των παιγνίων, κατά την ταπεινή μου γνώμη ηθελημένα, αγνοεί κάποιες βασικές αλήθειες που η κοινή λογική, η πείρα, και η ζωή έχουν καταστήσει αδιαμφησβήτητες.
Ποτέ δεν συνδιαλέγεσαι με σκορπιό ή με οικονομικούς δολοφόνους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου