Αμέσως μετά το τέλος του Β' Π.Π (1945-1949) ένα κύμα εμφυλίων πολέμων γονάτισε την Γηραιά ήπειρο.
Οι Γερμανοί, και από κάποια στιγμή και μετά οι Ρώσοι, Άγγλοι και Αμερικάνοι, εκμεταλλεύτηκαν για δικό τους όφελος εθνικές μειονότητες ή πολιτικές τάσεις στα κατακτημένα ή απελεύθερα κράτη.
Ειδικά οι Γερμανοί με χαρά εκμεταλλεύτηκαν, κυρίως εθνικές μειονότητες, στην προσπάθεια τους να κατακτήσουν με ευκολία κάποιες χώρες, αλλά και να μειώσουν το κόστος διοίκησης και αστυνόμευσης των κατακτημένων κρατών.
Ήταν οι λεγόμενοι "συνεργάτες" ή "Γερμανοτσολιάδες".
Στο Βέλγιο π.χ. οι φλαμανδόφωνοι, καλωσόρισαν τα Γερμανικά στρατεύματα στην υπόσχεση των Γερμανών για αυτονομία και στην δυνατότητα που υπήρχε να τσακιστεί η γαλλόφωνη οικονομική ελίτ.
Έτσι λοιπόν αμέσως μετά την κατάκτηση του Βελγίου οι Γερμανοί απελευθέρωσαν τους φλαμανδόφωνους, ενώ οι γαλλόφωνοι έμειναν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μέχρι και το τέλος του πολέμου.
Αμέσως μετά την παράδοση της Ιταλίας ( Σεπτέμβριος του 1943) ένας εμφύλιος πόλεμος ξέσπασε στην Ιταλία (1943-44) ανάμεσα στους φασίστες του Σαλό (υποστηρικτές του Μουσολίνι αλλά και των Γερμανών κατακτητών της Βορείου Ιταλίας) και κομμουνιστές αντάρτες.
Στα εδάφη της Ανατολικής Γαλικίας (Περιοχή της κεντρικής Ευρώπης στα Β των Καρπαθίων, που είναι μοιρασμένη ανάμεσα στην Πολωνία και στην Ουκρανία. Το όνομά της το πήρε από την πόλη Γκάλιτς), και της Δυτικής Ουκρανίας διεξαγόταν φονικός εμφύλιος μεταξύ Πολωνών και Ουκρανών ανταρτών στο πλαίσιο τόσο του αντιναζιστικού όσο και του αντισοβιετικού ανταρτοπόλεμου.
Εξαιρετικά αιματηροί ήταν οι εμφύλιοι στα Βαλκάνια.
Στην πρώην Γιουγκοσλαβία ένας τελείως διαφορετικός εμφύλιος.
Όλοι εναντίων όλων: Συνεργάτες των Γερμανών, αντιστασιακοί, ντόπιοι πολιτικοί εχθροί, διακοινοτικές συγκρούσεις (Σέρβοι, Κροάτες, μουσουλμάνοι) κομμουνιστικές ή αντικομουνιστικές επιδιώξεις, ενώ την ίδια στιγμή η χώρα λιμοκτονούσε.
Η Ελλάδα βίωσε τον Β' Π.Π σε πέντε ή και έξι στάδια.
Εισβολή, κατοχή, αντίσταση, αντίποινα, εμφύλιο ( Δεκεμβριανά: Δεκ,'44-Φεβ,'45 μεταξύ Βρετανικών δυνάμεων που στήριζαν τους βασιλόφρονες και αντάρτες κομμουνιστές), και ξανά εμφύλιος (1946-1949).
Η κυβέρνηση του Βασιλιά, υποστηριζόμενη από τους Δυτικούς, και οι αντάρτες του ΚΚ για μια τριετία, τρομοκρατούσαν την ύπαιθρο,
κατέστρεφαν υποδομές και διαίρεσαν την χώρα για δεκαετίες.
Όταν τελείωσε ο εμφύλιος το 10% των κατοίκων της Ελλάδος ήταν άστεγοι, μετρώντας μόνο ζωντανούς, γιατί αν κάποιος μετρήσει νεκρούς εκπατρισμένους ή και εξόριστους ο Ελληνικός εμφύλιος καταντά μοναδικός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου