Μεσσίας

Αρκετά χρόνια πριν, είχα μια συζήτηση με έναν Εβραίο φίλο με θέμα την 7ετία.

Ήταν κάτι που το θέλατε, μου είχε απαντήσει, ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας επικροτούσε τις κινήσεις των Συνταγματαρχών. 

-Θέλεις να μου πεις ότι η ελληνική κοινωνία ήθελε την χούντα;

- Θεωρώ πως ναι, σε άλλη περίπτωση θα είχε πέσει σε μια βδομάδα. Και δεν χρειάζονταν συλλαλητήρια ή μεγάλες διαδηλώσεις. Θα ήταν αρκετό οι Έλληνες να μείνουν στα σπίτια τους για λίγες μέρες. Κανένα σύστημα δεν αντέχει την αποχή. Απλά καταρρέει. Τρανό παράδειγμα η Ινδία του Γκάντι. Πέτυχε να γελοιοποιήσει και να εκδιώξει μια αυτοκρατορία όπως η Βρετανική.

Τα λόγια του ξανάλθαν στο μυαλό μου σήμερα, με αφορμή την γενικότερη κατάσταση στην χώρα. 

Τα κόμματα και τα συνδικάτα δεν χρειάζονται  ποια μεγαλοπρεπείς συγκεντρώσεις.

Δεν υπάρχει πολιτικό όφελος αν κατέβουν 500.000 στο Σύνταγμα, ή αν μια απεργία παραλύσει την οικονομική ζωή της χώρας.

Όλοι όσοι μιλούσαν, τα προηγούμενα χρόνια, κολακεύοντας τον απλό πολίτη έχουν σωπάσει.

Κανένα τηλεπαράθυρο δεν αναφέρει τίποτα για δικαιώματα υπηκόων, παρά μόνο για την υποχρέωση υπακοής στον νόμο του τοκογλύφου.

Κάθε απεργία είναι παράνομη, και εχθρική προς το κοινωνικό σύνολο.

Κάθε διαφορετική γνώμη, αγνοείται ή γελοιοποιείται.

Τα τηλεπαράθυρα ασχολούνται μόνο με μαγειρική, τις άριστες επιδόσεις του προϋπολογισμού, και την αλήθεια της Τρόικα.     

Οτιδήποτε άλλο θα αναφερθεί με τρόπο που δεν θα θίξει τα χρηστά (πολιτικά) ήθη.

Και εκεί στην καθημερινότητά του ο απλός πολίτης, νοιώθει ότι έχει άδικο που αγανακτεί γιατί το σαλόνι του είναι ποιο παγωμένο από το ψυγείο του.

Νοιώθει ανίκανος γιατί δεν μπορεί να προσφέρει στο παιδί του ένα χορταστικό γεύμα, γιατί δεν μπορεί να προσφέρει τα απαραίτητα φάρμακα στον άρρωστο πατέρα του.

Και δεν αντιδρά! Γιατί θα του πουν πως δεν είναι πατριώτης. Ότι δεν θέλει το καλό της χώρας του, ότι συντάσσεται με τους τρομοκράτες, ότι θέλει να προστατέψει τους φοροφυγάδες.

Θα του πουν ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος για να παλέψει. Η Τρόικα και η Κυβέρνηση είναι ανίκητες.

Ότι έχουν σταματήσει εν τη γενέσει της κάθε προσπάθεια απεργίας, κάθε προσπάθεια διαμαρτυρίας.

Ότι αν αντισταθεί θα πεινάσει… θα πεινάσει.  

Κανένας όμως δεν τους είπε ότι δεν χρειάζονται μάχες για να φύγει τούτος ο κατακτητής, ότι δεν χρειάζεται επανάσταση, ούτε καν κάποιος Μεσσίας.

Το μόνο που χρειάζεται είναι αξιοπρέπεια.

Αξιοπρέπεια και να σταθείς στην πόρτα του σπιτιού σου, με την οικογένειά σου, για μια βδομάδα.

Να σταθώ και εγώ και εσύ και ο παραδίπλα.

Να μην αφήσω τα παιδιά μου να πάνε σχολείο, να μην πάω στην δουλειά, να μην πάω στο super market, να μην καβαλήσω το αυτοκίνητό μου.

Και τότε θα δεις! Θα δεις με ποιόν τρόπο θα αντιδράσει η Τρόικα.

Θα δεις την Άρχουσα Τάξη να σε παρακαλά.

Αλλά δεν νίκησες ακόμα!

Συνέχισε να μην μιλάς!  Συνέχισε να μην κάνεις τίποτε, να μην αντιδράς.  

Συνέχισε μέχρι να ηττηθούν ολοκληρωτικά.

Αλλά ακόμα και τότε μην ψάξεις για Μεσσία. Όποιος και να ναι θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί ότι έχεις πετύχει.

Δεν υπάρχουν πολλοί  με το ήθος του Γκάντι σήμερα.

Περίμενε.

Περίμενε μέχρι η Εξουσία να ταπεινωθεί από μόνη της.

Περίμενε, για να μπορέσεις να ξαναδώσεις στην ανθρωπότητα αυτό που προσμένει από τούτην εδώ την χώρα:

Πραγματική δημοκρατία, αγάπη για τον Άνθρωπο και αξιοπρέπεια.  

Τότε θα έχεις κερδίσει!

© HeadWaiter