Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

KOKOPELLI vs BAUMAUX



Kokopelli, ενάντια στην Baumaux, ή πώς να αποδείξεις, πως δεν είσαι ελέφαντας.

Αντιγράφω από τον δικτυακό τόπο http://curia.europa.eu/  που είναι ο δικτυακός τόπος του δικαστηρίου της Ε.Ε., και από το κείμενο απόφασης του δικαστηρίου της  C-59/11 υπόθεσης:

 Η διαφορά της κύριας δίκης και το προδικαστικό ερώτημα
21      Η Kokopelli είναι μη κερδοσκοπική οργάνωση η οποία πωλεί σπόρους προς σπορά παλαιών ποικιλιών κηπευτικών και καλλωπιστικών φυτών βιολογικής καλλιέργειας και διαθέτει στα μέλη της ορισμένες κηπευτικές ποικιλίες που καλλιεργούνται ελάχιστα στη Γαλλία.

22      Η Baumaux δραστηριοποιείται στην επεξεργασία και εμπορία σπόρων για σπορά τόσο καλλωπιστικών όσο και κηπευτικών φυτών. Η εν λόγω εταιρία άσκησε το 2005 αγωγή λόγω αθέμιτου ανταγωνισμού κατά της Kokopelli, ζητώντας, μεταξύ άλλων, κατ’ αποκοπή αποζημίωση ύψους 50 000 ευρώ, καθώς και να παύσει η διαφήμιση των ποικιλιών που διέθετε στο εμπόριο.

23      Με απόφαση της 14ης Ιανουαρίου 2008, το tribunal de grande instance de Nancy υποχρέωσε την Kokopelli να καταβάλει αποζημίωση στη Baumaux για αθέμιτο ανταγωνισμό. Το δικαστήριο αυτό διαπίστωσε ότι η Kokopelli και η Baumaux δραστηριοποιούνταν στον τομέα των παλαιών ή σπάνιων σπόρων, διέθεταν στο εμπόριο, μεταξύ άλλων, 233 προϊόντα που ήταν παρόμοια ή πανομοιότυπα και απευθύνονταν στην ίδια πελατεία ερασιτεχνών κηπουρών, τελούσαν επομένως σε σχέση ανταγωνισμού. Έκρινε, ως εκ τούτου, ότι η Kokopelli, διαθέτοντας στο εμπόριο σπόρους για κηπευτικά φυτά που δεν συμπεριλαμβάνονται ούτε στον γαλλικό κατάλογο ούτε στον κοινό κατάλογο περί ποικιλιών λαχανικών, προέβη σε πράξεις αθέμιτου ανταγωνισμού.

Στην παράγραφο 23 το Ευρωπαϊκό δικαστήριο μας εξηγεί πως όποιος πουλά σπόρους οι οποίοι δεν έχουν καταγραφεί από τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών  είναι ψιλοπαράνομος. Ότι δεν είναι καταγραμμένο δεν υπάρχει, και δεν πρέπει να πωλείται σύμφωνα με την ΕΕ.

24      Η Kokopelli άσκησε έφεση ενώπιον του cour d’appel de Nancy.
25      Υπό τις συνθήκες αυτές, το cour d’appel de Nancy αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο των Ε.Κ. το εξής προδικαστικό ερώτημα:
«Είναι σύμφωνες με τα δικαιώματα και τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή της ελεύθερης ασκήσεως οικονομικής δραστηριότητας, της αναλογικότητας, της ισότητας ή της απαγορεύσεως διακρίσεων, της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων, και με τις απορρέουσες από την [Tirpaa] δεσμεύσεις οι οδηγίες 98/95/ΕΚ, 2002/53/ΕΚ και 2002/55/ΕΚ του Συμβουλίου και 2009/145 της Επιτροπής καθόσον επιβάλλουν περιορισμούς στην παραγωγή και εμπορία παλαιών σπόρων και φυτικών ειδών;»

Αντιγράφω:
41      Εν προκειμένω, πρέπει να εξεταστεί αν το σύστημα αποδοχής των ποικιλιών σπόρων προς σπορά κηπευτικών που προβλέπουν οι οδηγίες 2002/55 και 2009/145 παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας. Συγκεκριμένα, το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/55 περιορίζει την πιστοποίηση, τον έλεγχο ως τυποποιημένων σπόρων και την εμπορία των σπόρων κηπευτικών σε εκείνους τους σπόρους η ποικιλία των οποίων είναι επισήμως αποδεκτή σε ένα τουλάχιστον κράτος μέλος. Όμως, για να γίνει αποδεκτή η ποικιλία και να καταχωριστεί στους επίσημους καταλόγους, δυνάμει του άρθρου 4, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής, πρέπει να είναι σαφώς διακρινόμενη, σταθερή και επαρκώς ομοιόμορφη.

42      Η Kokopelli προβάλλει ότι αδυνατεί να διαθέσει στο εμπόριο τους σπόρους «παλαιών» ποικιλιών κηπευτικών διότι αυτοί, λαμβανομένων υπόψη των χαρακτηριστικών τους, δεν πληρούν τα κριτήρια της διάκρισης, της σταθερότητας και της ομοιομορφίας, και αποκλείονται έτσι αδικαιολόγητα από τους επίσημους καταλόγους.

Εδώ η Kokopelli (42) προβάλλει σε απλά ελληνικά την αιτιολογία ότι ο κάθε γεωργός ή κηπουρός που έχει κληρονομήσει κάποιους σπόρους από τον παππού του αδυνατεί να πάει στις Βρυξέλλες στην Αθήνα ή οπουδήποτε αλλού ώστε να «κατοχυρώσει» την ύπαρξη των σπόρων και να γραφτούν στους επίσημους καταλόγους.

Εξάλλου  οι μη  G.M (γενετικά τροποποιημένοι) σπόροι δεν διακρίνονται για σταθερότητα και ομοιομορφία, μάλλον  CodexAlimentarius κρύβεται πίσω από τις λέξεις.
Πάλι φροντίζουν για εμάςχωρίς εμάς.

Και συνεχίζει το δικαστήριο:

53      Συναφώς, πρέπει να τονιστεί ότι, για να εξασφαλιστεί η αύξηση της παραγωγικότητας στις καλλιέργειες, οι σπόροι που διατίθενται στην εσωτερική αγορά πρέπει να παρέχουν τις απαραίτητες εγγυήσεις για τη βέλτιστη χρήση των γεωργικών πόρων.

Δηλαδή αν η πορτοκαλιά  που έχω στον κήπο μου δεν εξασφαλίζει τα ποιοτικά standard  των γραφειοκρατών θα πέσει στον  νεοταξικό Καιάδα.

54      Στο πλαίσιο αυτό, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι ο νομοθέτης της Ένωσης θεώρησε ότι το σύστημα αποδοχής δυνάμει της οδηγίας 2002/55 ήταν αναγκαίο ώστε οι παραγωγοί γεωργικών προϊόντων να επιτυγχάνουν αξιόπιστη παραγωγικότητα και ποιότητα όσον αφορά την απόδοση.

55      Συγκεκριμένα, πρώτον, το άρθρο 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/55 απαιτεί η ποικιλία κηπευτικών να διακρίνεται, δηλαδή, ανεξάρτητα από την προέλευσή της, τεχνητή ή φυσική, από την αρχική ποικιλία από την οποία δημιουργήθηκε, να διαφοροποιείται εμφανώς λόγω ενός ή περισσοτέρων σημαντικών χαρακτηριστικών από κάθε άλλη ποικιλία γνωστή στην Ένωση. Έτσι, ο διακριτός αυτός χαρακτήρας παρέχει στους παραγωγούς γεωργικών προϊόντων τις απαραίτητες πληροφορίες για τα χαρακτηριστικά των διαφόρων σπόρων και τους επιτρέπει να επιλέξουν εξασφαλίζοντάς τους τη βέλτιστη απόδοση.

Εδώ ο νομοθέτης απαιτεί και επιβάλει.

Απαιτεί και επιβάλλει τον τρόπο και το είδος που ο κάθε γεωργός θα σπείρει και θα δουλέψει.
Παραγωγικότητα και πάλι παραγωγικότητα. ‘Όποιο φυτό δεν είναι παραγωγικό στον Καιάδα. 
Αλήθεια τόσα χρόνια πως ζούσαμε χωρίς τις οδηγίες της Ε.Ε. Χωρίς τρελές αγελάδες, χωρίς γρίπη των χοίρων , των πουλερικών, χωρίς μεταλλαγμένα, κλπ, κλπ.

Όποιος ενδιαφέρεται για την τελική απόφαση ας συνεχίσει να ψάχνει.

Σκοπός αυτού του άρθρου δεν ήταν μόνο να καταδείξει την μάχη ανάμεσα στην βιοποικιλότητα και στο λόμπι των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων, ή στον έλεγχο που προσπαθούν να μας επιβάλουν μέσω των τροφίμων, αλλά  ούτε και να δείξει με ποιον τρόπο οι  λομπίστες γραφειοκράτες εννοούν την πράσινη αειφόρο ανάπτυξη, τα λεγόμενα Πράσινα  Άλογα αλλά:

Να προβάλει με λίγο ποιό καθαρά τον τρόπο που σκέπτονται και ενεργούν εκεί στις Βρυξέλλες.
Όσο για όλους εμάς;
Είμαστε δεινόσαυροι, είδος προς εξαφάνιση.

Όλα όσα ξέραμε, όλα όσα πιστεύαμε δεν έχουν καμιά θέση στην Νέα Εποχή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φίλοι...