Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

Του Έλληνα ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει


Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από την Πρωτοχρονιά του 2002 που η Ελλάδα έγινε πλήρες μέλος της ζώνης του euro και ακόμα περισσότερα από την χρονιά που γίναμε μέλος της τότε ΕΟΚ.
Προσπαθώ να επαναφέρω στην μνήμη μου, τους λόγους για τους οποίους η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών ήμασταν τότε σύμφωνοι με τις επιλογές της πολιτικής εξουσίας.
Ευρώπη της ειρήνης, της δικαιοσύνης, της ευημερίας, των ανοιχτών συνόρων, Ευρώπη της δημοκρατίας, Ευρώπη των λαών.

Ιούνιος 2012, Αθήνα, Ελλάδα: Ένας γέροντας αυτοκτονεί πηδώντας από τον τρίτο όροφο πολυκατοικίας, αρνούμενος να δεχτεί την απόφαση δικαστηρίου για έξωσή του από το σπίτι που έμενε.
Η ολίγων δευτερολέπτων πτήση του 45χρονου από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης θεωρήθηκε από τις αρχές σαν ατύχημα.
Ακόμα ερευνάται από τις αρχές ο αυτοπυρπολισμός  γερόντισσας στην Ζάκυνθο.
Ευρώπη των λαών, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης!  
Τελικά μήπως αλήθεια μας ψεκάζουν;   

Ή απλά σαν λαός μαγευόμαστε από τα παραμύθια;
« Του Έλληνα ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει»

Από το 146 πχ μέχρι και σήμερα τούτη η γωνιά του πλανήτη μάλλον δεν έχει ζήσει και πολλές ώρες χωρίς κατακτητή ή προστάτη.
Σχεδόν ποτέ μέχρι σήμερα δεν στάθηκε όρθια, μόνη στα πόδια της.
Κατακτηθήκαμε από τους Ρωμαίους, γίναμε μια ασήμαντη Ρωμαϊκή επαρχία.
Για να χρυσώσουμε το χάπι, είπαμε στα παιδιά μας ότι μεταλαμπαδεύσαμε πολιτισμό στους Ρωμαίους. Το κάναμε όμως σαν δούλοι.
Ήρθε μετά το Βυζάντιο. Ελληνοχριστιανικός πολιτισμός, βάρβαροι οι αυτοκράτορες αλλά ποιος να δώσει σημασία!
Η λέξη Έλληνας γίνεται συνώνυμο του αμαρτωλού.
Όμως συνεχίζουμε να μιλάμε για το μεγαλείο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, επαρχία της οποίας ήμασταν.

Μετά έρχονται οι Οθωμανοί Τούρκοι. Για 400 και κάτι χρόνια γινόμαστε και πάλι κομμάτι μιας τεράστιας αυτοκρατορίας.
Και δυστυχώς για αυτό που λέμε Ελληνισμό, οι Οθωμανοί δεν ήταν Χριστιανοί, και δεν κατέστη δυνατόν να μεταλαμπαδεύσουμε και σε αυτούς τον πολιτισμό μας, και έτσι η Οθωμανική Κατοχή είναι η μόνη περίοδος της Ιστορίας μας που αναφέρεται και επίσημα ως σκλαβιά.
(Ζητώ συγνώμη από την Κυρία Ρεπούση, καταλαβαίνω και επικροτώ τις προσπάθειες της ώστε να απαλειφθεί από τις σελίδες της Ιστορίας ένας τόσο ρατσιστικός και άδικος χαρακτηρισμός για αυτήν την τόσο λαμπρή περίοδο, αλλά είμαι αναγκασμένος να χρησιμοποιήσω τον επίσημο όρο, που μιλά για κατοχή και σκλαβιά από τους Οθωμανούς)

Φτάσαμε έτσι στο 1821. Άλλοι μιλούν για εθνική άλλοι για κοινωνική επανάσταση.
Σημασία έχει πως κάποιοι αμόρφωτοι πήραν τα όπλα για  να ξαναφέρουν την λέξη Έλληνας στο προσκήνιο της Ιστορίας.

Τελικά με την βοήθεια των Προστάτιδων Δυνάμεων  καταφέραμε να:
Ανακηρύξουμε κράτος με το όνομα Ελλάδα.
Δολοφονήσαμε τον πρώτο κυβερνήτη της χώρας
Φέραμε Βαυαρό βασιλιά.
Αγωνιστήκαμε με νύχια και με δόντια για την εύνοια και τα αποφάγια των ισχυρών της Ευρώπης.
 Και τέλος στείλαμε στην φυλακή τους αμόρφωτους που πολέμησαν να γίνει λεύτερος τούτος ο τόπος.

Μπήκαμε κάτω από την ομπρέλα του ΔΟΕ (Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου) το 1897  και μείναμε σταθεροί στην επιλογή μας, να ελέγχονται τα οικονομικά του κράτους από μη Έλληνες, για τα επόμενα 80 χρόνια, μέχρι και το 1978.

Βγήκαμε νικητές από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και ως ανταμοιβή πήγαμε εργάτες στους ηττημένους. (Πραγματικά αυτό πρέπει να είναι παγκόσμια πρωτοτυπία: Ο νικητής από έναν πόλεμο να φεύγει μετανάστης, ώστε να δουλέψει ως εργάτης στον ηττημένο)  

Ανακηρύξαμε στρατάρχη των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων ( Στρατηγέ μου ιδού ο στρατός σου!) κάθε γραφειοκράτη Προστάτιδας Δύναμης που μας επισκέφτηκε.     
Τιμήσαμε τους πολεμιστές της Κορέας και τιμωρήσαμε όσους πολέμησαν  για την ελευθερία της Κύπρου.
Αποκηρύξαμε και αγνοήσαμε τον μόνο, μετά την μεταπολίτευση Έλληνα κατάσκοπο τον κ. Λάλα.   
Καλέσαμε να μιλήσει στην Ελληνική Βουλή, όποιον περνούσε από έξω εκτός των Προέδρων της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Θεωρήσαμε μη συμμορφούμενο προς τους κανόνες καλής γειτονίας  την nota του ΟΗΕ για την οριοθέτηση ΑΟΖ, και διακηρύξαμε σε όλους τους τόνους ότι εμείς δεν διεκδικούμε τίποτε από τους γείτονες, φίλους  και κουμπάρους μας.
Θεωρήσαμε ημάς πολύ κακούς μαθητές και για αυτό τον λόγο χαρήκαμε και χαιρετήσαμε την έλευση της Τρόικα στην Ελλάδα.

Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς.
Ξένοι είναι, μας πονάνε θέλουνε το καλό μας και θα αγωνιστούν για να γίνουμε και εμείς κάποια στιγμή κράτος. 
 Και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να ανησυχούμε για τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην χώρα.
Είναι απλά «παράπλευρες απώλειες» στην προσπάθεια επίτευξης ενός μεγάλου σκοπού.

Μάλιστα  στο τέλος της αυτής της τόσο δύσκολης διαδρομής άγγελοι και χερουβείμ θα μας ραίνουν με άνθη, για να μας οδηγήσουν σε έναν παράδεισο γεμάτο παρθένες. 
 
Η ψήφος μας στις 17 Ιουνίου του 2012 απέδειξε ότι είμαστε άξιοι απόγονοι του Εφιάλτη, του Πήλιου Γούση, του  Χατζηκατβία  του Τσολάκογλου , των κοτζαμπάσηδων και τόσων άλλων διαπρεπών Ελλήνων.

Και να ΄μαστε πάλι σήμερα μέλη μιας τεράστιας οικονομικής αυτοκρατορίας, αυτής του euro, προτεκτοράτο της Ε.Ε. και των απανταχού τραπεζιτών, να περιμένουμε με αγωνία την άφιξη της Τρόικα, και να αδημονούμε για την επόμενη δόση.

Ένα έθνος με δυνάμεις και ικανότητες πέρα από κάθε φαντασία, επιμένει τα τελευταία 2.000 χρόνια να βρίσκεται στα παρασκήνια της Ιστορίας.

Ένα έθνος που ίσως και να έχει κάνει την υποταγή και την σκλαβιά μέρος του DNA του. 

ShortLink

(c) HeadWaiter

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φίλοι...